آزارهای جنسی زنان یهود در دوران هولوکاست

برای چندین دهه یک افسانه وجود داشت که می گفت نازیها به زنان یهودی تجاوز نکرده اند چرا که این خلاف قانون آلمانی ها برای جلوگیری از اختلاط نژادشان است.

آزار جنسی زنان یهود در طی سالهای هولوکاست برای مدتهای مدید نادیده گرفته می شد. اما با وسیع تر شدن تحقیقات، داستانها همانند فیلم های عکاسی قدیمی که منتظر مواد چاپ مناسب بوده اند، ظاهر شدند.

به گزارش « محبت نیوزم به نقل از شهرزاد، خشونتهای جنسی در جمهوری دموکراتیک کنگو و دیگر مناطق پر درگیری در گوشه و کنار جهان همواره موضوع تحقیقات ادامه دار و آموزش از طریق توصیف های شهود، پخش برنامه های اطلاع رسانی که توسط کمیته وجدانِ موزه یادبود هولوکاست در واشنگتن دی سی ارائه می شود، بوده است. ولی امسال موزه با دید عمیقتری به تاریخ گذشته نگاه کرد و با کمال شگفتی تحقیقات کاملن جدید و محوری پیرامون تجاوزهای جنسی به زنان یهود در دوران هولوکاست را یافت که در کتابی جدید توسط دو محقق زن، بیان شده است. تجاوز جنسی اتفاقی نیست، برجیت کونولی- زیلیک، مدیر پروژه ها و تحقیقات که هدایت بخش های پیشگیری از نسل کشی موزه را به عهده دارد، در یک مراسم ویژه در مانهاتان نیویورک، راجع به کتاب جدید می گوید. 'این یکی از ابزارهای مجرمان برای رسیدن به هدفهایشان است. ما با تغییراتی که در دنیای امروز می دهیم، یاد کسانی را که در هولوکاست رنج کشیده اند یا جانشان را از دست داده اند گرامی می داریم.'

تجاوز و آزار جنسی زنان یهود در هولوکاست موضوعی بسیار ممنوعه بوده، طوری که 65 سال طول کشیده است تا اولین کتاب انگلیسی زبان در این باره به دست مردم برسد. یک سئوال به طور مداوم از ما پرسیده می شود: چرا این قدر طول کشید؟ و به همین دلیل شما باید بدانید که چطور آن اتفاق رخ داد. این را راشل سعادیل، سردبیر، به همراه سونیا هچپس در کتاب 'خشونتهای جنسی علیه زنان یهود در طی هولوکاست ' که توسط دانشگاه براندیس در دسامبر 2010 به چاپ رسیده است، بیان می کنند.

در سال 2006 در یک سمینار بی سابقه در رابطه با زنان و هولوکاست در مراسم یادبود 'یاد وشم'، موزه هولوکاست در اسرائیل، سعادیل و هچپس، دو مورخ برجسته، از آزارهای جنسی گذشته سخن به میان آوردند. سعادیل گفت: این پژوهشگر نامی هولوکاست دستهایش را بلند کرد و گفت: 'هیچ زن یهودی در زمان هولوکاست مورد تجاوز قرار نگرفته است. چطور شما چنین چیزی را می توانید بگویید؟ مدارک کجا هستند؟ چطور اثبات می کنید؟'

تنها صدا نبود

صدای او تنها نبود، برای چندین دهه یک افسانه وجود داشت که می گفت نازیها به زنان یهودی تجاوز نکرده اند چرا که این خلاف قانون آلمانی ها برای جلوگیری از اختلاط نژادشان است. برخی دیگر اظهار کردند که زنان یهودی ای که مورد تجاوز قرار گرفته بودند می بایستی بر سر غذا با نازیها تبانی کرده باشند، خصوصن آنهائی که جذاب بودند و از کمپ های مرگ نجات پیدا کرده بودند، به طور داوطلبانه وارد معامله جنسی شده اند.

سعادیل و هچپس می دانستند که مدارک دال بر تجاوز به نحوی که تعداد قطارهای به سمت اردوگاه های کار اجباری ثبت می شده وجود ندارد، ولی آنها به دنبال پژوهشگران به هفت کشور رفته و شانزده مقاله، شهادت های شفاهی، ادبیات، تحلیل های روانکاوی، گزارشهای شهود عینی و دفترچه های خاطرات را جمع آوری کرده اند.

داستانهای تجاوز و آزار جنسی شروع به ظاهر شدن کردند، مثل اینکه آنها فیلمهای قدیمی عکاسی بودند که منتظر مواد چاپ مناسب بوده اند، و تصاویر زنان رنج دیده جنسی که مدتهای مدیدی پاک شده بود، شروع به نمایان شدن کرد.

زنان یهود نه تنها توسط ارتش نازی، بلکه توسط نیروهای آزادی بخش، مردمی که به آنها پناه می دادند، امداد رسانان، پارتیزانها و حتی هم زندانیها مورد تجاوز و آزار جنسی قرار می گرفتند. جودی وزینبرگ کوهن، یکی از بازمانده های آشویتس که در کانادا زندگی می کند به نویسنده گفت: که 'ترس از تجاوز جنسی' در همه جای اردوگاههای کار اجباری وجود داشت. 'تعداد زنانی که تجربه آزار جنسی در دوران هولوکاست داشته اند را نمی توان مشخص کرد... و عاملان تجاوز هم مدارکی از جرمشان به جا نگذاشتند'، نومی لیونکرون، یک وکیل حقوق بشر در اسرائیل، اینها را تحت عنوان یک مقاله در آن کتاب نوشته است. او می گوید، اکثر زنانی که جان سالم به در برده اند، سکوت را ترجیح داده اند.

گلوریا استینم، نویسنده فمنیست مشهور که از دو برنامه در نیویورک در جهت جلب توجه عموم به انتشارات حمایت مالی کرد، می گوید:'این در مورد همه بشریت است. من بعد از خواندن این مقاله، به نوعی دچار وسواس شدم'. 'من فکر می کردم، 70 سال بعدتر. چرا ما این را نمی دانستیم؟ به خاطر همه آن مردمی که این اتفاق برایشان افتاد، قربانی شدن یک چیز است- و شرمنده بودن از آن - گوئی که تو مقصری- یک ظلم عمیق و فجیع است'.

تجاوز و به قتل رسیدن

بسیاری از زنانی که آزار جنسی شده اند، مورد تجاوز قرار گرفته و به سادگی به قتل رسیدند. مونیکا ج. فاسچکا، از دانشگاه ایالتی کنت در اوهایو، یکی از همکاران مولف کتاب، به نقل از هاری کولتن، یکی از بازماندگان مصاحبه شده، می گوید: 'گشتاپوها می آمدند و چند تا از دخترهای یهود را به داخل جنگل می بردند و این دختران هرگز برنمی گشتند. آنها هر کار جنسی را که می خواستند با آنها می کردند و می کشتندشان. زیبا، دخترهای زیبا.'

نویسندگان کتاب طی یک سخنرانی در مرکز'آنه فرانک'، در نیویورک، بیان کردند: سابق بر این موانع بیان داستان های آزارهای جنسی فوق العاده بود. برخی از محققان هولوکاست معتقد بودند که داستانهای تجاوز- و حتی آن بخش از داستانهای زنان که ارتباطی هم با آزار جنسی ندارد- با تمرکز به این یک گروه در حالی که تمام یهودی ها، بدون در نظر گرفتن جنسیت، در معرض آزار و اذیت بوده اند، زنان را از محیط طرد خواهد کرد. تجاوز جنسی در دادگاه محاکمه نورمبرگ، وقتی سران نازیها به جرم ارتکاب جنایات جنگی محکوم شدند، مد نظر نبود.

در موارد دیگر، زنان نگران بودند که از طرف خانواده هایشان به جرم 'ناپاکی'طرد شوند. ایوا فوگیلمن، یک روانشناس در نیویورک، می‌گوید: 'من از سال 78 در اسرائیل با نجات یافتگان هولوکاست مصاحبه می کردم، ولی هیچوقت به ذهنم نرسید که راجع به آزارهای جنسی بپرسم.' این مردم قسمت بزرگی از غرور و حریم خصوصی‌شان را از دست داده اند. 'نخواستم آن آخرین ذره حریم را از آنها بگیرم. برای این کتاب، فوگیلمن از بین 52000 مورد، 1040 شهادت را که در زمینه تجاوز و ترس از تجاوز بوده، شناسائی کرده است. او می گوید:' آنچه شما دارید زنی است که مورد تجاوز قرار گرفته و راجع به آن با جزئیات حرف می زند. یا من زنی را می شناسم که این اتفاق برایش افتاده- بدون اذعان به وقوع آن برای خودش، تائید می کند که این حادثه اتفاق افتاده است.

هچپس می گوید: 'این فقط آغازی برای تحقیق در این مسئله بسیار حساس است. من از صحبت های پیرامون حس می کنم که چیزهای بیشتری آشکار خواهد شد.'

• By mohabatnews.com
• 1391/11/30