شمارکودکان پناهجو مبتلا به عوارض ناامیدی افزایش یافته‌است

دچارشدن به بی احساسی و بی علاقگی، کودکان پناهجو را تهدید می کند.بیماری اپاتی یا بی‌علاقگی و بی احساسی مجددا بازگشته و شمارهرچه بیشتری از کودکان و نوجوانان پناهجو را مبتلا کرده‌است.

به گزارش «محبت نیوز» نوعی بیماری یا اختلال که بیشتر کودکان و نوجوانان به آن دچارمی شوند، اپاتی یا بی‌احساسی و بی‌علاقگی ست که اخیرن نام جدیدی پیداکرده Uppgivenhetssyndrom یا عوارض ناامیدی. به این بیماری یا اختلال، بیشتر کودکان پناهجو دچارمی شوند، کسانی که به همراه خانواده خود به سوئد آمده‌اند، با اقامت آنها مخالفت شده و مجبور به زندگی مخفی شده‌اند.

به گفته تارنمای رادیو سوئد، آنها آینده‌ی روشنی پیش روی خود نمی‌بینند و دریک ترس و نگرانی مداوم به سرمی‌برند. چنین شرایطی باعث می شود که آنها در خود فرو بنشینند و هرگونه رابطه‌ای را با محیط بیرون خود ازدست بدهند. احسان یکی از چنین کودکانی ست که به همراه مادرش از کشوری در آسیای مرکزی به سوئد آمده و درخواست پناهندگی کرده، اما با آن مخالفت شده است. مادرش می‌گوید که او از ماه فوریه تاکنون حرف نزده‌است. او ۸ ساله است و تا پیش از دچارشدن به این اختلال مانند کودکان دیگر به مدرسه می‌رفت و با دوستانش بازی می کرد، اما اینک ساکت و بی‌حرکت و با چشمان بسته روی تختش درازکشیده‌است. مادرش می گوید که او آرام آرام به این مشکل دچارشد. در ابتدا به تلویزیون نگاه نکرد و سپس بی حرکت ماند و حتا غذا هم نخورد. به او اینک با لوله‌ای که به معده‌اش وصل شده، آب و غذا رسانده می شود. او، نمونه‌ای از کودکانی ست که به دلیل وضعیت ناروشن و پر اضطراب خانواده دچار چنین اختلالی می‌شوند.

شمار این کودکان رو به افزایش است. برخی از آنها موفق شده‌اند در بیمارستان کودکان Sachsska در استکهلم بستری شوند و مورد درمان قرارگیرند. رئیس بخش روانی کودکان و نوجوانان پناهجو دراین بیمارستان Mikael Billing است. او می‌گوید که در سه سال گذشته، شمارکودکان مبتلا به عوارض ناامیدی افزایش یافته‌است. بیشترین تعداد کودکانی که به چنین اختلالی دچارشدند درسال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ بود که بحث‌های گسترده ای را به همراه آورد و پژوهش‌هایی نیز پیرامون آن انجام شد. پس از آن کاهشی دراین زمینه پیش آمد تا چندسال اخیر که این اختلال دوباره به کودکان و نوجوانان پناهجو یورش آورده‌است.

میکائل بیللینگ از تماس با خانواده‌های پناهجوی مخفی می‌گوید و این که کودکان آنها دچار شوک روانی می شوند، سال ها در شرایطی نامناسب زندگی می‌کنند و خطر دچارشدن به عوارض ناامیدی آنها را تهدید می‌کند.

آمار دقیقی از شمار کودکانی که در سطح کشور دچار بی‌احساسی و ناامیدی می شوند دردست نیست، اما در بیمارستان ساشکا در سال گذشته ۲۱ بیمار جدید بستری شدند. اداره مهاجرت نیز تاییدکرده است که شمار این کودکان درسال های اخیر افزایش یافته‌ است. گزارش پلیس نیز نشان دهنده‌ی افزایش شمار پناهجویان مخفی و پناهجویانی ست که مورد تعقیب پلیس قراردارند. این پناهجویان مدام در هراس و نگرانی اخراج قراردارند و در وضعیتی زندگی می‌کنند که می تواند زمینه‌ی ابتلای فرزندان آنها را به عوارض ناامیدی ایجاد کند. وضعیتی که احسان، کودک ۸ ساله را به این مشکل دچارکرده است. مادر او می گوید که همه چیز و بخصوص امید به آینده را ازدست داده است. او تنها خواستار سلامت فرزندخوداست، اما می گوید که پزشکان گفته اند تنها امنیت و یک زندگی آرام و بدون اضطراب می تواند سلامت او را بازگرداند.

اضافه کنیم که این گزارش برپایه‌ی گزارشی از اکوت، بخش خبر رادیوسوئد تهیه شده، گزارشی که پس از پخش باعث شد تا اداره مهاجرت پرونده این خانواده را مجددن بررسی کند و به آنها اجازه اقامت بدهد.

• By Mohabat News
• 1394/04/16
• پناهندگان سوئد, پناهندگان کودکان, سوئد