قاچاق انسان، پدیده‌ای ماندگار در ایران

طول سال‌های اخیر، خبرهای بسیاری پیرامون قاچاق صدها مهاجر غیرقانونی ایرانی که از راه ترکیه به یونان منتقل شده بودند و یا در راه استرالیا در اقیانوس غرق شده‌اند شنیده و یا خوانده‌ایم.

« محبت نیوز» - البته در این میان نباید موارد بی‌شمار فروش دختران جوانی را فراموش کرد که طی سال‌های گذشته در اختیار تاجران عرب و دیگران قرار گرفتند.

به گزارش رادیو کوچه گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا درباره قاچاق انسان که به تازگی منتشر شده است، بار دیگر، ایران را در پایین‌ترین سطح طبقه‌بندی از نظر مبارزه با قاچاق جنسی و کار اجباری قرار داده است. وزارت خارجه آمریکا، در تابستان هرسال، با انتشار گزارشی به وضعیت قاچاق انسان در بین کشورهای جهان می‌پردازد. نام ایران همواره در این فهرست به عنوان یکی از کشورهای فعال در زمینه قاچاق انسان اعلام می‌شود. پیش‌تر در این گزارش‌های سالانه اعلام شده بود که ایران تنها کشوری است که قربانیان قاچاق انسان را زندانی و گاه اعدام می‌کند.

چند روز پیش، وزارت خارجه آمریکا گزارش سال جاری خود را درباره قاچاق انسان، منتشر کرد. در این گزارش، ایران در پایین‌ترین سطح طبقه بندی از نظر مبارزه با قاچاق جنسی و کار اجباری قرار گرفت. وزارت خارجه امریکا در این گزارش، دولت ایران را به رعایت نکردن حداقل استانداردها متهم کرد.

برپایه گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا هم‌چنین، روسیه، ازبکستان و ایران بدترین وضعیت را پیرامون قاچاق انسان در سطح جهان، دارند. این سه کشور برای مقابله با قاچاق انسان، هیچ اقدام موثری انجام نداده و برنامه مشخصی هم برای مقابله با آن ندارند.

برپایه گزارشی که تابستان سال ١٣٩٠ ازسوی وزارت امور خارجه آمریکا منتشر شد «قاچاق انسان در ایران رو به رشد است. در آن گزارش، ایران کشور مبدا، ترانزیت و مقصد مردان، زنان و کودکانی اعلام شده بود که مورد بهره‌برداری جنسی قرار می‌گیرند و از آن‌ها به عنوان نیروی کار اجباری استفاده می‌شود.»

قاچاق زنان و دختران

بحث «قاچاق زنان و دختران» در ایران موضوع تازه‌ای نیست. کشور ایران، در سال‌های اخیر به عنوان یکی از منابع مهم قاچاق زنان برای بهره کشی جنسی تجاری و بی‌گاری ناخواسته به شمار رفته است. هم‌چنین این کشور، مقصد ورود قاچاقی زنان از برخی نقاط دیگر و نیز محلی برای ترانزیت زنان به کشورهای دیگر نیز به شمار می‌رود.

شاید بتوان گفت که موضوع قاچاق زنان و دختران ابتدا در خردادماه ۱۳۸۳ پس از انتشار گزارش مفصل روزنامه شرق در ایران بازتابی بسیار وسیع پیدا کرد.

روزنامه شرق در آن زمان، با انتشار گزارشی، از انتقال ماهانه ۳ تا ۵ جسد دختران ایرانی به این کشور و نیز از برگزاری حراج دختران ایرانی در امارات خبر داده بود. گزارشی تلخ و تکان دهنده از روایت حراج ۵۴ دختر ایرانی در فجیره امارات متحده عربی. در همان زمان، میزگردی با موضوع «قاچاق انسان» در محل خبرگزاری جامعه جوانان ایرانی با حضور کارشناسان و مسوولان کشوری برگزار شد. در آن نشست، یک خلبان ایرانی که در خطوط هوایی امارات متحده کار می‌کرد، اعلام کرده بود به طور متوسط ده تا پانزده دختر، هر روز از طریق نه پرواز منظم و بیست پرواز غیر منظم از ایران به دبی فرستاده می‌شوند.

در چندماه اخیر نیز منابع خبری ایران بارها به موضوع قاچاق انسان پرداختند. ازجمله، تارنمای عصرایران، فروردین ماه سال جاری به نقل از «غلامرضا جمالی»، فرمانده پایگاه دریابانی گناوه در استان بوشهر نوشت که یک باند بزرگ قاچاق انسان به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس در این شهرستان متلاشی شده است.

«احمدرضا قلی‌پور»، فرماندار چالدران در استان آذربایجان غربی نیز یک ماه بعد، در این زمینه به خبرگزاری فارس گفته بود که در طول دو ماه، ۷۱ تن از عوامل قاچاق انسان در این شهرستان شناسایی وبازداشت شده‌اند.

اما در همان زمان، «غلامحسین دهقانی»، سفیر و معاون نمایندگی جمهور اسلامی در سازمان ملل متحد پیرامون قاچاق انسان ادعا کرده بود: «جمهوری اسلامی ایران در مبارزه با اشکال مختلف قاچاق از جمله قاچاق انسان جدی است و فعالانه با آن برخورد کرده است.»

با این وجود انتشارخبرهایی نظیر«متلاشی شدن» ۴۶ باند قاچاق انسان از سوی ماموران نیروی انتظامی و بازداشت ١۴٧ تن در ماه‌های اخیر بیانگر روند رو به رشد قاچاق انسان در ایران است.

یافته‌های یک پژوهش انجام شده در سال ۱۳۸٢ نشان داده است که روند قاچاق زنان و دختران ایرانی به کشورهای حاشیه‌ای خلیج فارس، پاکستان، افغانستان و به طور محدود کشورهای اروپایی و آسیایی در آن سال‌ها افزایش چشمگیری داشته است.

ناظران و کنشگران مدنی در ایران معتقدند که نه تنها در مورد تن‌فروشی دختران ایرانی در خارج از ایران اطلاعاتی وجود ندارد، بل‌که در داخل این کشور نیز آمار و اطلاعات مشخصی در دست نیست.

بررسی برآوردهای منابع رسمی و غیر رسمی در ایران نشان داده است که قاچاق انسان روند رو به افزایشی داشته و موجب شده است که حتا تغییراتی در الگوی تن‌فروشی ایجاد شود که از جمله می‌توان به پایین آمدن سن تن‌فروشی در ایران اشاره کرد.

اگرچه دختران ایرانی براساس قانون اساسی، بدون اجازه‌ پدر یا قیم پدری خود اجازه ندارند به خارج از کشور سفر کنند اما قاچاقیان انسان با استفاده از راه‌های بی‌شمار ازجمله موافقت‌نامه‌‌های جعلی یا جاری کردن خطبه عقد به آسانی کار انتقال دختران و زنان جوان به خارج ایران را انجام می‌دهند.

در این میان، خانواده‌های فقیر در برخی از استان‌های ایران نظیر سیستان و بلوچستان و جنوب خراسان، ناخواسته به چرخه قاچاق انسان وارد می‌شوند. چرا که در ازای پول و به صورت عقد رسمی، دختران خود را به تبعه‌ کشورهایی نظیر پاکستان و افغانستان می‌فروشند و برخی از این دختران سر از بازارهای خرید و فروش دختران در پاکستان در می‌آورند.

بیشتر این دختران و زنان، به ناچار باید به فاحشگی ناخواسته، گدایی و حتا فروش اعضای بدن خود تن دهند.

اعضای باندهای قاچاق در بسیاری از موارد، برای جلب اعتماد این دختران و زنان جوان که اغلب چهارده تا بیست و پنج ساله هستند، با ابراز عشق و علاقه آن‌ها را جذب و اغفال کرده و کم‌کم، آن‌ها را به یکی از اعضای باندهای غیرقابل بازگشت تن فروشی تبدیل می‌کنند.

اغلب خریداران در باندهای قاچاق دختران، زنان و کودکان، پولدارهایی هستند که برای کامل کردن تفریح و سرگرمی‌های خود و نیز به دست آوردن سود بیشتر، سکس و نیز در برخی موارد دریافت عضوی سالم برای جایگزینی عضو از دست رفته خود مدیریت باندهای قاچاق زنان، دختران و کودکان را در دست می‌گیرند.

قاچاق کودکان،یکی از ابعاد مهم قاچاق انسان

قاچاق کودکان زیر هجده سال، نیز یکی دیگر از ابعاد مهم قاچاق انسان است که می‌تواند به از راه کار اجباری، بهره‌کشی و فحشا، پورنوگرافی، پدوفیل‌ها، قطع عضو اعضای کودکان و فروش آن‌ها شکل ‌گیرد.

دولت ایران در طول این سال‌ها اقداماتی بسیار جزئی برای کاهش قاچاق کودک انجام داده است. در حقیقت می‌توان گفت که خود این کشور یکی از ناقضان قوانین قاچاق انسان و بهره‌کشی از کودکان به شکل‌های مختلف است. گواه موجود برای بی‌توجهی جمهوری اسلامی به قاچاق کودکان و جلوگیری از کار اجباری آن‌ها، وجود تعداد زیاد کودکان کار و خیابانی در سطح خیابان‌ها، کوچه‌ها، کارگاه‌ها، آجرپزی‌ها، کوره‌ها، کفاشی‌ها و ده‌ها نقطه غیر استاندارد دیگر است که به وضوح دیده می‌شوند.

شهریورماه ۱۳۸۹ تارنمای رادیو فردا با انتشار گزارشی از بازداشت چهار تن از اعضای یک گروه که به قاچاق دختران کم‌سن و باکره از ایران، انگلیس و اروپای شرقی می‌پرداختند، خبرداد.

سربازرس «ریچارد مارتین»، رییس بخش «قاچاق انسان و جرایم سازمان‌دهی شده» بریتانیا، آن زمان در این زمینه گفته بود:«این که متهمان عملن اقدام به فروش بکارت دخترانی حتا ۱۳ ساله به قیمت ۱۵۰ هزار پوند (۲۳۱٬۳۰۰ دلار) می‌کردند، مساله‌ای غم‌انگیز و دلخراش است.»

وزارت خارجه آمریکا در گزارش سالانه قاچاق انسان در سال ٢٠١٢ نیز ایران را به عنوان منبع، مرکز و محل عبور قاچاق انسان و کار اجباری اعلام کرد.

ایران جزو گروه پروتکل ٢٠٠٠ قاچاق سازمان ملل نیست. قرارداد مهم بین‌المللی که تمام تلاش آن پیشگیری و جلوگیری از قاچاق انسان است.

با وجود این‌که طی سال‌های گذشته جمهوری اسلامی، هیچ‌گونه پیشرفتی در پیش‌گیری از معضل تجارت انسان نداشته است، مسوولان جمهوری اسلامی همواره در این زمینه ادعا کرده‌اند که با قاچاق انسان فعالانه برخورد می‌کنند. آن‌ها در سخنان خود همواره اطلاعات ارائه شده در مورد قاچاق انسان را ادعاهای موهوم در چارچوب گزارش‌های سالانه تروریسم از سوی دولت آمریکا قلمداد می‌کنند.

• By mohabatnews.com
• 1392/04/06