سرپوش بر حادثه چاقوکشی در مرکز تحقیقات ایدز ایران
هنگامی که دولت از اطلاعرسانی این نهادها جلوگیری میکند یقین داشته باشید که آمارهای ارائه شده از سوی سازمانهای دولتی در مورد میزان ابتلا به بیماری ایدز در ایران غیر واقعی است و در آینده شاهد خواهیم بود که زنان و کودکان نیز به این معضل دچار میشوند.
به گزارش « محبت نیوز» به نقل از رادیو کوچه ، در آخرین روزهای سال ۱۳۹۱ خورشیدی یک فرد مبتلا به بیماری اچای وی پس از مراجعه به مرکز تحقیقات ایدز ایران واقع در بیمارستان امام خمینی تهران، بزرگترین بیمارستان دولتی ایران وقتی به او گفته شد که آزمایشگاه تعطیل است و باید پس از تعطیلات نوروزی به آزمایشگاه مراجعه کند بنا به دلایلی نامعلوم، ناگهان به دو تن از کارمندان آزمایشگاه یورش برد و آنها را به وسیله چاقو زخمی کرد. این خبر از سوی یکی از پرستاران اورژانس بیمارستان امام خمینی فاش شد. خبری که مسئولان بیمارستان و مرکز تحقیقات ایدز ایران پس از گذشت بیش از یک ماه آن را از رسانههای داخل ایران پنهان نگاه داشته بودند.
یکی از پرستاران بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی چندی پیش از وقوع ماجرایی خبر داد که بیش از یک ماه از آن گذشته بود. آنها دور از چشمان ماموران حراست بیمارستان به وسیله تلفن همراه خود چند عکس و دو فیلم نه چندان قابل پخش با کیفیتی پایین از محل وقوع این حادثه ضبط کردند.
س – خ یکی از پرستاران بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی که از نزدیک شاهد این حادثه بوده است به رادیو کوچه میگوید: «پیش از عید در تاریخ ۲۸ اسفند ماه ساعت ۱۲ و ۳۰ دقیقه ظهر یک بیمار اچ آی وی برای دریافت آزمایش به مرکز تحقیقات ایدز ایران واقع در بیمارستان امام خمینی مراجعه کرد. مسئول پذیرش آزمایشگاه به وی گفت که اکنون آزمایشگاه تعطیل است و شما پس از عید تشریف بیاورید. در این هنگام آن بیمار با چاقو به وی حمله کرد و او را از ناحیه گردن و دست زخمی کرد. با فریادهای مسئول پذیرش، مسئول آی تی مرکز تحقیقات ایدز برای کمک به همکارش به درون اتاق وی رفت که او نیز با ضارب گلاویز شد و در این حادثه ورید و عصب های بازوی چپ وی پاره شد. در این میان، ضارب در برابر چشمان بیش از ۱۵ تن از کارمندان مرکز به دنبال دو همکارم در سالن آزمایشگاه دوید و از پشت سر، دو ضربه دیگر به کتف و سر مسئول پذیرش وارد کرد. در این شرایط بود که حراست بیمارستان تازه از راه رسید و ضارب را به زندان رجایی شهر و آمبولانس نیز مجروحان را به اورژانس منتقل کرد. نکته جالب این بود که حراست بیمارستان مراقب بود کسی متوجه این ماجرا نشود و سر و کله خبرنگاران به بیمارستان باز نشود تا مبادا موضوع رسانهای شود و آقایان زیر سوال بروند مانند ماجرای انداختن بیماران بر روی زمینهای زراعی. براساس آخرین اطلاعاتی که از این دو همکار مجروحم دریافت کردهام آنها باید با پرداخت هر کدام ۱۰ میلیون تومان تحت عمل جراحی قرار بگیرند.»
عکس - تصویری از صحنه درگیری
تصور نادرست ارتباط همجنسگرایی با بیماری ایدز
«علی اکبر مهدی»، استاد جامعهشناسی در دانشگاه کالیفرنیا در این زمینه میگوید: «با توجه به محیط سنتی و بسیار بسته ایران شکی نیست این پدیده در ایران تکرار شده است و احتمالن برای اولین بار نیست که این گونه اتفاقات رخ داده است. »
وی با اشاره به نبود آموزش و برخورد جدی دولت نسبت به موضوع بیماری ایدز و بیماران اچ آی وی در ایران میافزاید: «در ایران هنوز بسیاری از مسئولان مرتبط به حوزه بهداشت عمومی « همجنسگرایی » را یک نوع بیماری میدانند و تصور میکنند که ایدز نیز با « همجنسگرایی ی» ارتباط دارد.
به گفته این جامعهشناس، «در فضای عمومی ایران هنوز دیدگاه جامعه و مسئولان نسبت به بیماری ایدز منفی است هنوز در ایران تصور بیماری ایدز همانگونه است که در سالهای اولیه ظهور این بیماری مردم در اروپا، آفریقا و آسیا نسبت به بیماری ایدز داشتند. این بینش، دیدگاهی غیر مثبت است که با همیاری و همکاری همراه نیست. »
علی اکبر مهدی تاکید میکند: «در چنین فضایی بیماران اچ آی وی هنگامی که با عوارض بیماری خود روبرو میشوند و از سوی دیگر شاهد فضای عمومی ناشی از ترس، عدم همکاری، دوری جستن و کنارهگیری مردم از خود هستند طبیعی است که اضطراب، فشارهای روانی و ناراحتی بر آنها غلبه کند و ممکن است در شرایط ناگوار دست به کارهایی بزنند که لزومن عقلانی نباشد. »
این استاد دانشگاه با اشاره به موضوع چاقوکشی یک بیمار مبتلا به ایدز در مرکز تحقیقات ایدز ایران توضیح میدهد: «در این مورد مشخص، نوع برخورد ماموران و دولت با این مساله قابل تامل است چراکه بیماری که مرتکب چنین عملی شده یک بیمار اچ آی وی بوده و دولت و مسئولان بیمارستان با پنهان نگه داشتن این پدیده سعی کردهاند از انتشار خبر و برخورد عمومی و آشکار با این مساله خودداری کنند. همین که دولت و مسئولان بیمارستان از عیان کردن این پدیده نگران هستند خود بیانگر آن است که این موضوع، بزرگترین مشکل اجتماعی برخورد با بیماری ایدز در ایران است. بیمار اچ آی وی به زندان منتقل میشود و نه روزنامهها و نه مسئولان مطلبی در مورد این موضوع منتشر میکنند. این خود به ترس و آموزش غلطی در جامعه دامن میزند که بیماری ایدز یک بیماری «وحشتناک» هست. به عبارت دیگر، نفی، منع اجتماعی و اساسن برچسب اجتماعی به بیماران اچ آی وی زدن باعث میشود کسی به این بیماران نزدیک نشود.»
آمارهای مبهم از بیماران مبتلا به ایدز در ایران
این برای نخستین بار نیست که بر روی اخبار و مسائل مربوط به بیماری ایدز در ایران سرپوش گذاشته میشود. بیان آمارهای نه چندان واقعی و پر از ابهام از تعداد مبتلایان به این بیماری در ایران، بیتوجهی به مسائل پزشکی و دارویی این بیماران از سوی سازمانهای دولتی تنها بخش کوچکی از مسائل پیچیده و بغرنج بیماران ایدز در ایران را تشکیل میدهد.
در روزهای پایانی سال گذشته دبیر کمیته پیشگیری و کنترل ایدز سازمان بهزیستی ایران، آمار رسمی مبتلایان به بیماری ایدز را بیش از ۲۵ هزار تن اعلام کرد. اما سه ماه پیش از آن، در آذرماه، مرضیه وحید دستجردی، وزیر برکنارشده وزارت بهداشت ایران، احتمال داده بود که نزدیک به ۹۳ هزار و ۲۵۰ تن در ایران مبتلا به بیماری ایدز باشند.
علی اکبر مهدی اضافه میکند: «این دولت، از انتشار هر نوع آماری که چهرهای منفی از نظام را به تصویر بکشد خودداری میکند براین اساس میبینیم که در این نظام، نه آمار دقیقی از فحشا منتشر میشود و نه آمار درستی از بیماریها پدیدههایی که نمایانگر سنت شکنیها و ریزشهای ارزشی جامعه هستند. »
با وجود پس از گذشت بیش از بیست سال از ورود بیماری ایدز به ایران به دلیل اطلاع رسانیهای نادرست از سوی منابع دولتی هنوز این تصور نادرست دربین عوام وجود دارد که علت این بیماری ناشی از«همجنسگرایی» است.
استاد دانشگاه در کالیفرنیا با اشاره به اینکه «همجنسگرایی» در نظام جمهوری اسلامی، «لواط» و عملی زشت خوانده میشود میگوید: «در ایدههای مسئولان جمهوری اسلامی یک نوع کمبود مشاهده میشود برای مثال در مقابل چشمان رسانهای جهان محمود احمدینژاد در دانشگاه کلمبیا اعلام میکند که اصلن «همجنسگرایی» در ایران نداریم.میبینیم که این فرد دنیای خود را با ایدهالهایی ساخته که شبانه روز با الگوهای غیرواقعی به جامعه ایران تزریق میشود. این مساله، دورویی و پنهان کاری را به شهروندان منتقل میکند چراکه شهروندان یاد میگیرند همه چیز در این جامعه دارای دو روی واقعی و غیر واقعی است.»
هنوز در برخی از سریالهای تلوزیونی که از صدا و سیمای ایران پخش میشود شاهد هستیم که بدون هیچگونه اطلاعرسانی درستی بیماری ایدز را هم ردیف بیماریهایی نظیر طاعون و جزام قرار میدهند. برای نمونه سال گذشته سریالی با عنوان «شاید برای شما اتفاق بیافتد» از رسانه ملی جمهوری اسلامی پخش شد که در یک سکانس آن فردی تصادف کرده و به زمین افتاده بود. فرد دیگری به عابران پیاده هشدار داده بود که وی مبتلا به اچای وی است به او دست نزنید و از آنجا دور شوید.
زنان و کودکان در معرض ابتلا به بیماری ایدز
بر اساس نتایج بدست آمده محققان مرکز تحقیقات ایدز ایران در سال ۱۳۸۹بیشترین مراجعه کنندگان برای مشاوره حضوری افراد اچ. آی. وی مثبت (۸۱درصد) بودند، همچنین بیشتر مراجعه کنندگان بیکار بودهاند. شایعترین راههای انتقال از طریق مواد مخدر و انتقال جنسی و بیشترین بیماری همراه هپاتیت سی بوده است.
فرح – م، مددکار اجتماعی در این زمینه به رادیو کوچه میگوید: «در بسیاری از نقاط اروپا آمپولهای مجانی در اختیار معتادان گذاشته میشود. در این نقاط همچنین قسمتهایی وجود دارد که افراد امپولهای مصرف شده خود را در آنجا قرار میدهند. این نقاط غیر قابل دسترس است و افراد اطمینان دارند که از این امپولها مجددن استفاده نخواهد شد.»
وی با اشاره به اینکه بیمار اچای وی در بسیاری از موارد دچار دردهای فراوانی میشود میافزاید: «بسیاری از بیماران اچای وی برای کاهش دردهای خود وقتی به امکانات و داروهای پزشکی خود دسترسی نداشته باشند مجبور میشوند که به مصرف مواد مخدر روی آورند. مصرف برخی از مواد مخدر نیز عوارضی نظیر خشم، عصبانیت و قدرت بدنی فراوان به همراه دارد به طوری که با مصرف برخی از این مواد مخدر فرد مرتکب کارهای دیوانه واری میشود.»
در ایران صاحب خانهها هنگامی که متوجه شوند مستاجرشان مبتلا به بیماری ایدز است از اجاره دادن خانه خود به آن فرد خودداری میکنند. در مدارس نیز بیماران ایدزی همچنان با مشکلات بیشماری روبرو هستند. برای نمونه چنان چه ناظم و مدیر مدرسهای بفهمند که کودکی مبتلا به بیماری ایدز است از ثبت نام کردن وی خودداری میکنند.
فرح، مددکار اجتماعی با اشاره به اینکه اطلاعرسانی نادرست باعث شده که بسیاری از کودکان از طریق خوردن شیر مادر به بیماری ایدز مبتلا شوند تاکید میکند:« به دلیل ترس و تابوی موجود در جامعه ایران نسبت به بیماری ایدز تنها تنها معتادان و افراد دارای رفتارهای پرخطر جنسی به این بیماری آلوده نمیشوند بلکه زنان و کودکان نیز در معرض ابتلا به این بیماری هستند.»
برپایه دادههای بانک اطلاعات وزارت بهداشت ایران، در سال ۱۳۸۵ زنان ۵ درصد بیماران مبتلا به ایدز را تشکیل میدادند. این میزان در سال ۱۳۹۰ به ۹ درصد افزایش یافت.
هنوز بسیاری از مردم در ایران از دسترسی آزاد اطلاعات مربوط به شیوع بیماری ایدز و از اطلاعات مربوط به ضرورت به کار بردن کاندوم هنگام آمیزش جنسی بیبهره هستند. در این زمینه موانع بیشماری برای راهاندازی کمپینهای تبلیغاتی گسترده در رسانهها وجود دارد.
فرح م، نقش اطلاعرسانی سازمانها و تشکلهای مدنی غیرانتفاعی را تاثیرگذار دانسته و میگوید: «هنگامی که دولت از اطلاعرسانی این نهادها جلوگیری میکند یقین داشته باشید که آمارهای ارائه شده از سوی سازمانهای دولتی در مورد میزان ابتلا به بیماری ایدز در ایران غیر واقعی است و در آینده شاهد خواهیم بود که زنان و کودکان نیز به این معضل دچار میشوند.»
فشارهای روانی ناشی از این ناآگاهیها همراه با بیمهریهای سازمانهای دولتی و نبود حمایتهای پزشکی زندگی بیماران مبتلا به بیماری ایدز در ایران را با ترس، تنهایی، فشارهای روانی و تنگناهای بسیاری همراه کرده است.
- By mohabatnews.com
- 1392/02/19